Filed under: ΜΑΤΣΟΥΚΙ ΚΑΙ ΣΚΥΛΟΔΟΝΤΟ | Ετικέτες: ajax, golaso, netherlands, partouzes, patrick kluivert
Το ήξερες δικέ μου ότι το δωράκι της fyto για το 2013 θα καθυστερούσε, αλλά θα άξιζε τον κόπο. Η γνωστή για τα φιλελληνικά της αισθήματα ομάδα του σκωτσέζικου νότου, το πιο λαμπερό διαμάντι στο στέμμα της αυτοκρατορίας που ο ήλιος δεν δύει ποτέ, η wannabe παοκ ομάδα των δημοσιογραφίσκων της πλάκας και του λευκού οίκου κάποτε είχε στις τάξεις της τον άνθρωπο με τα ακουστικά: Patrick welcome to the club.
Γεννημένος στις 1 ιουλίου 1976 και άνευ γνωστής πατρίδος, γόνος επαγγελματία ποδοσφαιριστή ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα στον δρόμο και κατόπιν μιας χρονιάς στην Schellingwoude (που?), στην ποδοσφαιρικά ώριμη ηλικία των 7 εντάχθηκε στις ακαδημίες του ajax. Φήμες θέλουν το αγόρι μας να ξεκινάει ως αμυντικός, όμως παρά την αντίληψη, την τεχνική και την ταχύτητά του, η παρορμητικότητα του, τον ανάγκασε να ανέβει προς τα μπρος όπως τόσους και τόσους άλλωστε. Παρά το ύψος του (1,88 στον πλανήτη γη) το κοντρολάκι το είχε. Άσχημα. Όπως και ο χοντρός εξάλλου την ντρίπλα του κρόιφ την μιλούσε ρε παιδί μ.
Ήσουν ρε δικέ μου μέλος της τελευταίας χρυσής φουρνιάς του ajax. Ντεμπούτο στις 21 αυγούστου 1994 στο Super Cup ολλανδίας. Ετών 18. Γκολάκι. Στο τέλος της ίδιας σεζόν. 24 μαΐου 1995, βιέννη: γκολάκι. Τι άλλο για να γίνεις το golden boy της golden team? Το κοντέρ σταμάτησε στα super cup 94-95, τα πρωταθλήματα 95-96, το τσουλου φυσικά του 95, καθώς και τα super cup ευρώπης και κόσμου (με την απαίσια gremio στο απαίσιο τόκυο). Το 1997 σταμάτησε επίσης στις 70 συμμετοχές με 39 γκολάσα, καθώς η άθλια μίλαν τον υπογράφει βάσει μπόσμαν.
Η μίλαν αποτέλεσε απλώς μια κακή παρένθεση και ύστερα από 6 μόνο συμμετοχές και 1 παστέλι δρόμο για την μπαρτσελόνα. Την ολλανδόνα του γερό van Gaal που θύμιζε γερασμένο ajax με ολίγον από ρίμπο και τσίο. Όπως και να χει, σηκώνει το πρωτάθλημα 99 και γενικώς είναι στα ντουζένια του. Το καλοκαίρι του 2004 θα βαρεθεί την κωλοομάδα του χαβίτο και θα αποχωρήσει όντας 6ος all time scorer της στο πρωτάθλημα. Εάν σταματούσε εδώ δεν θα του έλεγε κανείς τίποτα. Το αγόρι μας όμως δεν είναι ο οποιοσδήποτε και έχοντας απηυδήσει από ομάδες του κώλου, αποφάσισε να ξεκινήσει τα συντάξιμα του χρόνια με μια κρουαζιέρα στα πιο καλτ γήπεδα της ευρώπη. Δεν το κατάφερε εν τέλει, καθώς το ενδιαφέρον του ηρακλή έμεινε στα χαρτία αλλά…
Αλλά Newcastle United. Δίδυμο με τον Alan Shearer. Χώσιμο στο λιμάνι. Θεός που υπογράφει συμβόλαιο με όρο εάν τερματίσουν στην 2ο μισό της βαθμολογίας φεύγω. Newcastle, 1ο μισό της βαθμολογίας? No no no. Ε ρε πουλιά φεύγω. Αλλά πριν φύγω προλαβαίνω και γίνομαι πρώτος σκόρερ στην εθνική ομάδα της γαμημένης ολλανδιάς με 40 τεμάχια στις 79 συμμετοχές. Ρούφα. Αλλά μετά από 3 euro και 2 μουντιάλ (καθώς το 2002 δεν προκρίθηκαν) τίποτα παρά μόνο τα γκολάκια.
Επόμενες στάσεις Valencia, PSV, Lille δεν προσέθεσαν και πολλά στον ποδοσφαιριστή, αλλά τον εφοδίασαν με όλα τα απαραίτητα προαπαιτούμενα για να γίνει δεκτός στο πολύ κλειστό κλαμπ του ματσουκιού.
Πλέον ανήκει στο προπονητικό staff της εθνικής ως ασίσταντ μαζί με το φιλαράκι του από τον ajax Danny Blind και στα διαλείμματα του, βάζει τις ακουστικάρες του και ροκάρει.
Filed under: ΑΕΚ, Undercover Brother | Ετικέτες: aek, CheyTac M200, άγγελος αναστασιάδης
Χαιρετίσματα και ευλογίες στη λαοθάλασσα της Fytosport!
Αμήν!
Ζητώ ταπεινά συγνώμη από τους ακόλουθους μου που τόσο καιρό τους έγραφα στα άγραφα μου και δεν έγραφα ούτε μια αράδα, ούτε μια είδηση! Θα ‘θελα όμως να ψάξετε βαθιά μέσα στις καρδιές σας για να συγχωρέσετε την απουσία μου, αν και ξέρετε ότι είμαι παντού και περπατώ ανάμεσα σας!
Βλέπετε εδώ και κάτι μήνες είχα αναλάβει μια ιερή αποστολή! Από την στιγμή μου έσκασε η είδηση ότι η Α.Ε.Κ., αυτή η μεγάλη ομάδα με τα ευλογημένα copyrights του Οικουμενικού Πατριαρχείου προσέγγισε τον Άγγελο-όνομα και πράγμα-Ανασταση-Άδη ανατρίχιασε η ραχοκοκκαλιά μου! Φοβήθηκα ότι θα έσπαγε μια σφραγίδα της αποκάλυψης και προς σύντομη τέρψη των καταστροφολόγων θα μπορούσε να έρθει το τέλος του κόσμου το απεχθές έτος 2012! Γι’ αυτό τον λόγο ακολούθησα στο Άγιο Όρος τον Άγγελο, όπου είχε καταλύσει για περισυλλογή και καθοδήγηση από μια ανώτερη δύναμη, για την λήψη μιας απόφασης που ίσως έκρινε το μέλλον της ανθρωπότητας!
Καβατζώθηκα λοιπόν στα πουρνάρια καμία κατοστοριά μέτρα από το κελί του και έστησα τον κοριό μου! Περίμενα την κρίσιμη στιγμή της επαφής με τον πνευματικό του έτσι ώστε αν χρειαστεί να επέμβω! Για να περάσει η ώρα μου γυάλιζα τις ασημένιες σφαίρες μου και καθάριζα το CheyTac M200 το οποίο διαθέτει δραστικό βεληνεκές 2 χλμ!
Όπως λοιπόν μάθετε από τα θνητά μέσα παραπληροφόρησης ο Άγγελος το σκέφτηκε. Αλλά όχι μόνος! Την 1η Οκτώβρη στις 23:59 και ενώ μάζευε ραδίκια, στον κήπο της μονής, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από το εξωτερικό (δεν εννοώ την Ελλάδα!). Ο κοριός μου αποκάλυψε ότι το νούμερο ήταν από την μακρινή Αργεντινή!!! Μια φωνή μιλούσε σπαστά ελληνικά γιατί ο Άγγελος δεν μιλά σπαστά ισπανικά, παρά μόνο άπταιστα διακεκομμένα ελληνικά! Η φωνή του είπε στα γρήγορα να αποφύγει την Α.Ε.Κ. όπως ο διάβολος το λιβάνι, και πως αν και μπορεί να την αναστήσει θα πρέπει να την αφήσει να πέσει, για πληρώσει τις αμαρτίες του παρελθόντος για να πάρει συγχώρεση! Έτσι και έπραξε ο Άγγελος.
Με την σειρά μου ανακουφίστηκα και χαλάρωσα το δάκτυλο από την σκανδάλη! Λαβράκι δεν υπήρχε λοιπόν σε αυτόν το διάλογο και στην εξέλιξη της ιστορίας αλλά αυτή η φωνή καρφώθηκε στο μυαλό μου!
Επί ένα μήνα προσπαθούσα να ανιχνεύσω αυτό το νούμερο και την φωνή που έκρυβε. Μάταια! Ο τύπος ήταν Θεός στο να κρύβει τα ίχνη του! Η μόνη περίπτωση που θα μπορούσα να τα καταφέρω θα ήταν αν ξαναερχόντουσαν σε επαφή, κατά την διάρκεια του τηλεφωνήματος! Περίμενα την ευκαιρία και τελικά εγένετο η πρόταση από τον Πλατανιά! Χρειαζόμουν 2 λεπτά συνομιλίας για να βρω την πηγή του τηλεφωνήματος, χρόνος που χρειάζεται ο Άγγελος μόνο για να παραγγείλει ένα διπλό ελληνικό, μέτριο και νεράκι!
Ξανά λοιπόν από την αρχή η παρακολούθηση, αλλά αυτή την φορά με την προσδοκία ότι βρίσκομαι κοντά σε κάτι μεγάλο!
19 Νοέμβρη 2012 ώρα 23:59. Κλήση από το εξωτερικό!
Η αδρεναλίνη βαράει κόκκινο!
- Εμπρός!
(Αρχή διαδικασίας συλλογής δεδομένων και ανίχνευσης αριθμού)
- Άγγελο! Τι κάνει το hermano μου?
- Χαίρεται……Ύψιστε!……….Τα σέβη μου!
- Όλα καλά? Πήρα μήνυμα που είπε για δουλεία που, εεεε….., σου έκατσε και τέλει να ακούσει συμβουλή μου!
- Όλα καλά.
(Προσδιορισμός ηπείρου: Αμερική, Λατινική)
- Ναι……Με πήραν από τον Πλατανιά……..για να πάω…………για προπονητής.
- Ε, ναι γιατί να σε πάρουν για παίκτη? Χαχαχαχαχα!!!
- Όχι.
- Ναι μπρε, σε πειράζω hermano! Που είναι Πλατανιά?
- Στην………………Κρήτη.
(Προσδιορισμός χώρας: Αργεντινή)
- Ω, Κρήτη μερικοί την λένε την Τζαμάικα του Μεσογείο αλλά για μένα είναι η Κούβα του Μεσόγειο. Και οι δύο έχει καλό φαγητό, καλό ποτό, καλό μουσική, καλό κλίμα και καλό βλάστηση!Χε χε χε!
- Ναι…………Λέτε να………..δεχτώ?
- Ναι, σίγουρα! Θα ρθω σε δω καλοκαιράκι! Θέλω να δοκιμάσω όλες λιχουδιές από Κρήτη! Να πας, να πας!
- Ναι………..αλλά……………..
- Τι αλλά παιδί μου? Εγώ δεν είπα πας Εθνική Κύπρο? Άσχημα πέρασες 7 χρόνια? Με πολλά λεφτά σε νησί και δουλειά όλο και όλο ούτε 30 μέρες το χρόνο? Και στο Γιάννενα δεν σου είπα να πας και όταν μιλάς και όλοι θα χέζονται ? Άσχημα πέρασες στη laguna, στη λίμνη, με τα ψαράκια σου?
- Ε…………..Όχι παράπονο δεν έχω!
- Έτσι! Γιατί στο Α.Ε.Κ. λεφτά θα έβλεπες? Τι θα έκανες Αθήνα, στην ομάδα που δεν έχει πληρώσει για τις αμαρτίες της, αλλά δεν έχει να πληρώσει και σένα?
- Εεεεεε……..
( Προσδιορισμός πόλης: Μπουένος Άιρες,
Διεύθυνση Βrandsen 805 CP 1161 )
- Για αυτό κάνε αυτό που σου λέω! Αμάν βρε hermano!
(Ξαφνικά η φωνή μιλάει ισπανικά από τα νεύρα της , τα οποία δεν μιλά ο Άγγελος σε αντίθεση με μένα, γιατί έχει απηυδήσει! Και η διεύθυνση φαίνεται γνωστή!
Στα Ισπανικά : Δες τώρα το κωλόπαιδο που ακόμα θέλει να πάει στο χανούμι και να μας καταστρέψει όλους!!!)
- Κοίτα Άγγελο σε πάω, και θέλω καλό σου, όλων μας! Για αυτό πάνε Κρήτη να δουλεύει και να είναι ήρεμο! Όχι ε…, σκοτούρες όπως Αθήνα! Έτσι?
- Μάλιστα…….Κύριε! Ε…….για κανένα παιχτάκι…………που σας είχα ζητήσει……..θα γίνει τίποτα? Κανένας συγγενείς του Μέσσι?
- Μπα δύσκολα. Μέχρι και τα τρίτα ξαδέλφια του είναι κλεισμένα! Τι να σου σου λέω. Ακόμα και τα δισέγγονα του έχουν ήδη συμβόλαιο! Άντε τα λέμε καλοκαίρι! Βρες μου κάτι καλό! Γεια σου!
- Καλό βράδυ………Δάσκαλε!
- Πρωί έχω, ακόμα να το μάθεις? Hijo de Pu………..
<Τέλος συνομιλίας>
(Ταυτοποίηση αριθμού-κάτοχος: Diego Armando Maradona,
a.k.a. the hand of God, The God!)
HOLY FUCKEN SHITSTORM! Πάγωσε το αίμα μου, για αυτό και ήπια ένα λίτρο ρακόμελο σε 10 λεπτά για να στανιάρω! Στο 11ο λεπτό έπαιρνα τηλέφωνα στις bitches μου στην Αργεντινή! Ξέρουν όλο τον καλό τον κόσμο και πάνω από όλα τον υπόκοσμο! Οι πληροφορίες που μάζεψα μιλούσαν για μια μυστική αδελφότητα που προσπαθούσε να κρατήσει απείραχτες τις σφραγίδες της Αποκάλυψης! Κάποιες έχουν σπάσει και τα πράγματα είναι πλέον οριακά! Ένας από τους φύλακες είναι ο Ντιέγκο ο οποίος όμως είχε το αστείρευτο ταλέντο του δεινού μπαλαδόρου και σκόρερ ! Για την ακρίβεια όλοι οι φύλακες είναι ευλογημένοι, λόγω θέσης, με κάποιο ταλέντο! Ένας μάλιστα μπορεί να λύσει το κύβο του Ρούμπικ με δύο δάκτυλα σε 9 δευτερόλεπτα! Για αυτό δεν είναι υπερβολή η απόδοση χαρακτηρισμών θεϊκού τύπου στον Ντιέγκο, γιατί απλά έχει τα κονέ.
Ο Ντιέγκο είχε προσεγγίσει πρώτη φορά τον Άγγελο το μακρινό 1987, όταν και ο δεύτερος είχε καταλήξει στην Αμερική για να κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα σε μια ομάδα της ομογένειας, ενώ ο πρώτος μεσουρανούσε στην Νάπολι! Ταυτόχρονα ο Άγγελος δούλευε σε μια ελληνική ψησταριά ονόματι ‘‘Αφροδίτη σου ‘κλείσε το σπίτι’’. Εκεί έσκασε ο Ντιέγκο για διακοπές και πήγε να γευτεί και καλά την ελληνική κουζίνα! Στην πραγματικότητα όμως ήθελε να γνωρίσει και να ‘χει από κοντά τον Άγγελο! Αντάλλαξαν τηλέφωνα και από τότε είναι ο «πνευματικός» του. Αν ήσουν ποδοσφαιριστής ή προπονητής και είχες το τηλέφωνο του Θεού, δεν θα τον έπαιρνες για συμβουλές?
Από τότε δείχνει στον Άγγελο που να πάει. Μακρυά από την Α.Ε.Κ.! Η Ένωση αυτών των δύο θα είναι άλλο ένα βήμα πιο κοντά στην καταστροφή!
Υ.Γ. Ο Πελέ στάλθηκε στην γη για να τραβήξει όσο γινόταν την προσοχή από τον Ντιέγκο και να φαίνεται αυτός σαν άγιος για το ξεκάρφωμα! Σε ένα παράλληλο σύμπαν ο Πελέ πουλήθηκε από τους γονείς του για τα όργανα του σε ηλικία 14ων χρονών με αντάλλαγμα μια τηλεόραση! Την κεραία την πήραν με το μάτι του αδελφού του!
Filed under: ΠΑΟ | Ετικέτες: παναθηναϊκός, πανκι, βαζελουπ, βαζελοφροσύνη, βαζελολόγος, εκλογές 2012, pao, sexy vazela
Άφωνη έμεινε η κοινή γνώμη (αθλητική και πολιτική) μετά την απαίτηση δεκάδων ταλαιπωρημένων παναθηναϊκών οπαδών να χαρακτηριστούν πολιτικοί κρατούμενοι!!
Έγκριτοι κύκλοι του ΥΠΠΟ αναφέρουν ότι η ανυποχώρητη στάση σε θέματα αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους από την πλειονότητα της κοινωνίας και η επιτυχής έκβαση των υποθέσεων αυτών στους ναούς της Θέμιδας, οδήγησαν τους έγκλειστους βάζελους στην εν λόγω απόφαση…
Όπως είναι προφανές το ευαίσθητο αυτό θέμα δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη την συντακτική κολεκτίβα της Fytosport, η οποία επανειλημμένα έχει ταχθεί τόσο στο πλευρό των κοινωνικών αγωνιστών όσο και κάθε είδους ομήρων στα χέρια του κράτους (ακόμη και λανθασμένων οπαδικών καταβολών). Προκειμένου να ξετυλίξουμε το κουβάρι της υπόθεσης απευθυνθήκαμε στο νομικό μας σύμβουλο, εξέχων μέλος του Δ.Σ. ερασιτεχνικού σωματείου της πόλης μας και εντελώς άρρυθμο οργανωτή κερκίδας, για μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη.
Το νομικό πάτημα που επικαλούνται οι κατατρεγμένοι βαζελοφρονούντες είναι, σύμφωνα με το νομικό μας σύμβουλο, η ίδρυση και αυτόνομη κάθοδος στο εκλογικό πανηγύρι του Παναθηναϊκού Κινήματος (Παν.Κι.)! Από τη στιγμή που το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας αναγνώρισε την βαζελοφροσύνη ως πολιτική ιδεολογία συνεπικουρούμενο δε από την νομιμοποίηση στη πράξη μέσω των 157 ηρωικών ψήφων από το εκλογικό σώμα, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί φυσιολογικό οι έγκλειστοι βάζελοι να αντιμετωπίζονται στο εξής ως πολιτικοί κρατούμενοι!
Όπως είναι λογικό αμέσως μετά την επισημοποίηση του αιτήματος έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τυχόν ευνοική αντιμετώπιση των πράσινων οπαδών και τα υπόλοιπα όρνεα που απαρτίζουν τον συνεταιρισμό της Super Κλίκας.
Έτσι, το κρατικοδίαιτο σωματείο που εδρεύει σε κοντινό λιμένα των Αθηνών απαιτεί την ίδια αντιμετώπιση για τους μαχαιροβγάλτες και μπατσοσυνοδευόμενους οπαδούς του με το γελοίο επιχίρημα των αθλητών του που εκτελέστηκαν το ‘40 στη Καισαριανή.
Την ίδια στιγμή το χρεοκοπημένο σωματείο του πραγματικού δικεφάλου, έστειλε αμέσως διάβημα στο οικουμενικό πατριαρχείο να στηρίξει το αίτημα τους για την απόδοση στους οπαδούς του, του χαρακτηρισμού πολιτικοί κρατούμενοι με την αιτιολόγηση ότι αφού η εκκλησία λειτουργεί στο ελλαδιστάν ως πολιτικός φορέας και ο οικουμενικός είναι οπαδός του δικεφάλου, οφείλει το ΥΠΠΟ να αναγνωρίσει και τους υπόλοιπους ως πολιτικά υποκείμενα.
Ο ιμμιτασιόν, και εξίσου χρεωμένος, δικέφαλος απαιτεί μετά και την προφυλάκιση του Ωραίου Άκη, ο οποίος όχι μόνο είναι οπαδός του και πρώην εξέχων στέλεχος της πολιτικής σκηνής αλλά και συνεργάτης του επίσης φυλακισμένου μεγαλομετόχου του, τον χαρακτηρισμό των πουλερικών της Σουρωτής ως πολιτικών κρατουμένων.
Όλως παραδόξως ενώ θα περίμενε κανείς από τους οπαδούς του Γηραιού που επανειλημμένα έχουν αποδείξει την πολιτικοποίησή τους (με δυναμικές συμμετοχές σε απεργιακούς και άλλους κοινωνικούς αγώνες) να στηρίξουν το αίτημα των πράσινων αυτοί το καταδίκασαν λέγοντας ότι το status του πολιτικού κρατούμενου κερδίζεται στο δρόμο και όχι μέσα από την αναγνώριση από τον αστείο οργανισμό που ονομάζεται κράτος.
Τέλος, οι οπαδοί της πραγματικής ομάδας της Τούμπας μετά από συνέλευση αποφάσισαν να ταχθούν υπέρ της επιχειρηματολογίας των γριών αναγνωρίζοντας ότι θα ήταν αστείο να αποκτήσουν ποιοτική υπόσταση οι μαριονέτες των ΠΑΕ.
Η συντακτική κολεκτίβα της Fytosport συμπλέει με την άποψη των δύο τελευταίων και στέλνει δύναμη και κουράγιο στους φυλακισμένους συντρόφους. Εξάλλου δεν είμαστε όλοι εδώ. Λείπουν οι φυλακισμένοι…
Είναι γνωστό στους χιλιάδες αναγνώστες μας ότι η FytoSport έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον χρόνο. Όπως και το ίδιο το ποδόσφαιρο άλλωστε. Ο χρόνος στους ανθρώπους που απαρτίζουν τις διάφορες φατρίες της μεγάλης φυλής του αγαπημένου παιχνιδιού, είναι μια διάσταση στην οποία μπορεί κάποιος να ταξιδεύει κατά το δοκούν, να φωτίζει έντονα μερικά σημεία, να φροντίζει να κρύβει και να παραμορφώνει κάποια άλλα, στην τελική να επιλέγει ο καθένας πότε ξεκινά η ίδια η μέτρηση του χρόνου και πότε η Ιστορία κορυφώθηκε και έδειξε το πραγματικό πρόσωπο και την αλήθεια του παιχνιδιού μια για πάντα. Έτσι παρατηρούμε ότι κάλλιστα μπορεί ένας συνάνθρωπος μας να ζει ακόμα στην ομαδάρα της δεκαετίας του 70΄, κάποιος άλλος στο έπος της Περούτζια και κάποιος τρίτος στο ηρωικό 76′. Διαλέγεις και παίρνεις. Η κάθε χρονιά έχει άλλο βάρος, το κάθε μυαλό έχει και την δική του ζυγαριά.
Η ιστορία που θα σας αποκαλύψουμε δεν είναι και τόσο μακρινή ανάμνηση, για την ακρίβεια δεν είναι καν ανάμνηση. Μόνο το ευαίσθητο ραντάρ της FytoSport μπόρεσε να πιάσει τα αμυδρά σκιρτήματα της αλήθειας, πριν αυτή εξαφανιστεί όπως σε τόσες άλλες περιπτώσεις που η ανθρωπότητα άγγιξε το αδύνατο και το θείο. Η μόνη εφημερίδα, που όπως εύστοχα είχε θέσει επιφανής συντάκτης στο ιδρυτικό δουσού, κινείτε ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα σαν τον βασιλιά Αρθούρο, στο πεδίο δηλαδή που γράφεται η Ιστορία.
Το συγκλονιστικό περαστικό έλαβε χώρα στις 15 Οκτωβρίου του 2011. Μια ηλιόλουστη μέρα στην Αθήνα και χιλιάδες οπαδοί της ΑΕΚ συρρέουν στο ΟΑΚΑ για να παρακολουθήσουν το ντέρμπι κορυφής τότε, είναι ακόμα 6η αγωνιστική και τα μαρούλια φρέσκα. Το ντέρμπι έρχεται μετά από αγωνιστική απραξία 2 εβδομάδων, λόγω αγώνων των εθνικών ομάδων, για τα προκριματικά του εμετικού θεσμού του γιούρο. Κάθε φορά που προκύπτει τέτοιου είδους διακοπή, οι φίλαθλοι υπομένουν βασανιστικά το μικρό θεωρητικά αλλά αχανές πρακτικά χρονικό διάστημα, σύμφωνα με την ποδοσφαιρική μέτρηση που τονίσαμε και παραπάνω. Οι συγκεκριμένες 2 βδομάδες όμως προσέφεραν και ένα διαμάντι στην παγκόσμια κουλτούρα. Αναφερόμαστε φυσικά στο επικό ραπ τραγούδι που συνέθεσε ο Γιώργος Σαμαράς, επιμελήθηκε ο Κώστας Κατσουράνης και τους στίχους του έγραψε και τραγούδησε το πραγματικό καμάρι της μεσσηνιακής ορθοδοξίας, ο Νίκος Λυμπερόπουλος.
Το τραγούδι είχε ήδη γίνει γνωστό και είχε κάνει των γύρο των μίντια. Ο παραμορφωτικός τους φακός, γνωστός σε οποιονδήποτε άνθρωπο με στοιχειώδες IQ>Κωστένογλου, είχε καταφέρει να περάσει και αυτό το πολυδιάστατο δημιούργημα ως ακόμα ένα ελαφρύ και εύπεπτο άσμα, ιδανικό για μαζική κατανάλωση μέσα από τις αδηφάγες οθόνες. Μπήκε και το μεγάλο πασπαρτού κλειδί που λέγεται φιλανθρωπία στην μέση, και η ιδέα έπεσε στο τραπέζι. Γιατί να μην τραγουδήσει ο Λύμπε το άσμα του πριν από το ντέρμπυ, να αλαφρύνει λίγο το κλίμα και να γελάσει ο κόσμος? Και να γελάσει ο κόσμος…
Η πρόταση ενθουσίασε όλους τους εμπλεκόμενους και ο Λύμπε πήρε την θέση στο κέντρο του γηπέδου, αφού είχε ολοκληρώσει το ζέσταμα του, τόσο στο ψηλό πελοποννησιακό κορμί του, όσο και στο καλλίφωνο λαρύγγι κεντρικού επιθετικού ψάλτη που διέθετε. Το κοινό ανίδεο για το τι θα επακολουθούσε τον υποδέχτηκε αποθεωτικά. «Μεγάλες στιγμές ζούμε» σκέφτηκε ο Μάκης από το Περιστέρι, «με ένα εισητήριο και ματς και λάιβ», σίγουρος και αυτός όπως και οι υπόλοιποι θεατές πως ένα ακόμα διασκεδαστικό τρίλεπτο επρόκειτο να προστεθεί στα χιλιάδες άλλα που απαρτίζουν τις ζωές μας. Δεν είχε βλέπετε ακόμα ο Μάκης επίγνωση της δύναμης της μουσικής, του στίχου αλλά και του συλλογικού νου τόσων ανθρώπων, και συγκεκριμένα χανουμιών, συγκεντρωμένων.
Το μπιτ έσκασε και ο Λύμπε άρχισε να εξαπολύει τις ρίμες του.
«Ηρεμα, ήρεμα…
Καταλαβαίνεις, καταλαβαίνεις…
ΠΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ!»
Επιφωνήματα και χαμόγελα από το πλήθος. Ακόμα και μεταλλάδες συνείδησης χειροκροτούν.
«Το ρολόι δείχνει 8.30
Είμαστε αεροπλάνο όλοι μαζί
Πάμε Λετονία, όλοι απαρτία
Κάτσου, Λύμπε, Μάκος όλοι κοντά
Και η Αννα λίγο πιο μπροστά»
Σιγά σιγά τα χαμόγελα αρχίσουν να σβήνουν. Μια περίεργη αίσθηση αμηχανίας αρχίζει να απλώνεται στο πλήθος σαν φήμη στο Σουκρού Σαράτσογλου ότι η Μπούρσασπορ ισοφαρίστηκε.
«Τον Σηφάκη κοιτάζει με τρόπο βλοσυρό
Θέλει να τον δείρει μέσα εδώ
Βλέπω τον Κινέζο κάπου εκεί
Κοιμάται ο κακομοίρης, έχει κουραστεί;»
Τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται σοβαρά. Και οι τελευταίοι μαϊντανοί που χειροκροτούσαν έχουν σωπάσει. Ο Άγγελος από Αλεξανδρούπολη παρατηρεί για πρώτη φορά μια κάπως ενοχλητική σκέψη στο μυαλό του: «Γιατί έκανα 1000 χιλιόμετρα για να έρθω εδώ?». Ο Λύμπε συνεχίζει ακάθεκτος…
«Ο Κάρα κι ο Σωκράτης παίζουν δηλωτή
Κι ο Ζουστίνιο φτιάχνει πάλι το μαλλί
Ο Φερνάντο κάθεται VIP
Βλέπει Λετονία και ανησυχεί»
Τα βλέμματα όλων είναι πλέον ανέκφραστα. Ο Χοσέ από Έδεσσα, κοιτάει τα χέρια του σαν να τα βλέπει πρώτη φορά. Παρατηρεί το πλήθος γύρω του και αναρωτιέται: «Σε τι χρησιμεύουμε αυτήν τη στιγμή? Η ακόμα καλύτερα σε ποιόν? Τι κάνω εδώ? Γιατί δεν ερωτοτροπώ κάπου να βιώσω το τώρα και να απογειωθώ?». Το μπιτ συνεχίζει τον μινιμαλιστικό του ρυθμό…
«Τι θα κάνω, πώς θα κατεβώ
Λες να βάλω δεξιά τον κοντό;
Δεν ξέρω μίστερ ο Λάκης απαντά
Δεν τον βλέπω και πολύ καλά»
Μια γυναίκα βάζει τα κλάματα. Κανείς δεν γυρνά προς το μέρος της. Όλοι είναι αποσβολωμένοι. Ο Γιώργος από Νέα Ιωνία Βόλου κοιτά πλέον το πάτωμα. Όλη του η ζωή περνά μπροστά από τα μάτια του. Τα λάθη, οι καταχρήσεις, οι λάθος μουσικές, οι απογοητεύσεις. «Όχι αυτή η ζωή δεν θα συνεχιστεί. Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Κανένα βήμα πίσω πια.» Ένας μικροφωνισμός καθώς ο Λύμπε ανεβαίνει σε ένα μόνιτορ…
«Τον Φύσσα ψάχνουν μα δεν είναι εκεί
Κάθεται παρέα με τον Γιάννη τον Κωτσή
Γιάννη, φωνάζει ο Σάλπι δυνατά
Φτιάξε πρωτεϊνη σφύξαν τα μπετά»
Νεκρική σιγή από τους θεατές. Το ΟΑΚΑ θυμίζει στιγμές Νατσούρα. Οι σκέψεις στα μυαλά των αεκτσήδων εναλλάσσονται η μία την άλλη. Η ενέργεια από την απότομη ενεργοποίηση τόσων εγκεφάλων απειλεί να ανατινάξει το στάδιο. Portals από άλλες διαστάσεις έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στις θύρες 1 και 33.
«Κι ο Λουκάς γελάει πάντα πονηρά…
Νυφίτσα… Πεσκαντρίτσα…
Ο Τζιόλης καθόλου δεν έχει ακουστεί
Δεν έχει Facebook κι έχει λυπηθεί»
Ο χρόνος πλέον διαστέλλεται και συστέλλεται με ανεξέλεγκτο τρόπο. Οι τρίχες στο κεφάλι του Νίκου από την Κορυφή ασπρίζουν σαν να περνάνε δεκαετίες μέσα σε δευτερόλεπτα. «Πρέπει να βγω από την ψηφιακή μου φυλακή!» φωνάζει και αφήνει το android του να παρασυρθεί από μια διερχόμενη δίνη του χωροχρόνου. Αυτή το ρουφάει και καταλήγει στα χέρια του έκπληκτου Λες Σάνον 40 χρόνια πριν. Οι τίτλοι έρχονται στον βορρά.
«Ο Φωτάκης του λέει κάνε υπομονή
Τι να πω κι εγώ με θλάση στο δεξί;
Η Αλέκα έρχεται και μας ρωτά
Τι να φτιάξω πρόχειρο ρε παιδιά;»
Ο Χρήστος από Σέρρες, δεξιός μια ζωή και κοντοχωριανός του εθνάρχη, έχει σηκώσει το κεφάλι του ψηλά προς τον καταγάλανο αττικό ουρανό. Τα μάτια του έχουν γυρίσει, μόνο το ασπράδι φαίνεται, τα βλέφαρα ανοιγοκλείνουν με ταχύτητα Χάρη Παππά και βρίσκει τον εαυτό του να ψιθυρίζει ξανά και ξανά: «Η ελευθερία που επιθυμούμε, για εμάς αλλά και τους άλλους, δεν είναι μια απόλυτα μεταφυσική, αφηρημένη ελευθερία η οποία στην πράξη αναπόφευκτα μεταφράζεται σε καταπίεση των αδυνάτων· αλλά είναι ελευθερία αληθινή, εφικτή ελευθερία που είναι η συνειδητή κοινότητα συμφερόντων, η εθελοντική αλληλεγγύη.» Ένα πουλί έχει μείνει ακίνητο στον ουρανό, με τα φτερά ανοιγμένα πάνω από το κέντρο του γηπέδου…
«Πετάγεται ο Τζαβέλλας με μια αρχοντιά
Φτιάξε απ’ όλα Αλέκα, μα πιο πολύ γλυκά
Ο Καρβουνίδης ακούει με προσοχή
Πού σαι Αλέκα βάλε κι ένα αρνί»
Ο Λύμπε πραγματοποιεί ένα σύντομο breakdance. Σε κάθε του περιστροφή ένα ωστικό κύμα τραντάζει τις εξέδρες. Έξω από το γήπεδο τίποτα δεν μαρτυρά την κοσμογονία που συμβαίνει μέσα. Οι χιλιάδες που έχουν συντονιστεί στις τηλεοράσεις για να δουν το μεγάλο ματς, ανταλλάσσουν ανυποψίαστοι φιλοφρονήσεις και τσουγκρίσματα στις μπύρες. Η Nova δείχνει διαφημίσεις…
«Οι δύο «Π» μιλούν για τακτική
Ο Σαμαράς ακούει και τους σταματά
Παιδιά δεν κάνω εγώ γι αυτά
Θα κάνω ό,τι θέλω απ’ τη μέση και μπροστά»
Η ζωή στο ΟΑΚΑ έχει σταματήσει. Μόνο ο Λύμπε φτύνει ρίμες και λικνίζεται στον ρυθμό. Άπαντες ακόμα και οι ποδοσφαιριστές των 2 ομάδων, μέχρι και ο σχεδόν εγκεφαλικά νεκρός Τοροσίδης έχει μείνει άγαλμα. Απ’ έξω στον σταθμό Ειρήνης περνά ο Σταμάτης. Με κάρτα μέλους της θύρας 7, ανώτερη και από American Express στο παρακράτος του λιμανιού, μονολογεί: » Σκατοχάνουμα φλώροι, κιχ δεν ακούγεται. Ε ρε εξάρα που θα φάτε και σήμερα πουτανίτσες».
«Ο Ζαραδούκας πολύ ανησυχεί
Θα πάει ο Βόλος Δ’ Εθνική;
Δεν ξέρω Ζάρα του απαντώ
Θα ρωτήσουμε αύριο τον Πιλάβιο»
Η ένταση είναι απίστευτη. Οι δίνες πάνω από το ΟΑΚΑ δίνουν στον ουρανό ένα αρρωστημένο πορτοκαλί χρώμα. Φρικιαστικά πλάσματα από άλλες διαστάσεις προσπαθούν να εισέλθουν στην δική μας. Απόκοσμες κραυγές ξεσκίζουν τα αυτιά των δύσμοιρων θεατών. Η μάχη όμως που δίνεται στο υποσυνείδητο των χανουμιών και η απότομη αφύπνιση τόσων εγκεφάλων, δημιουργεί ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο ικανό να προστατεύσει τον πλανήτη. Η κατάσταση όμως παραμένει οριακή καθώς ο Λύμπε συνεχίζει να χοροπηδά. Και μαζί με αυτόν χοροπηδά και το σταυρουδάκι στο λαιμό του, δημιουργώντας ρήγματα στην μαγνητική ασπίδα αξιοπρέπειας που με κόπο συγκρατούν οι θεατές. Η αιώνια μάχη μαίνεται…
«Ο Τζόρβας μας ρωτά τι κάνετε εσείς
Γράφουμε, Αλέξη, για όλους κατιτίς
Διαθέτει κι άλλους αυτή η αποστολή
Μασέρ, γιατρό και μεταφραστή»
Κάτω από τα αυτιά του Στέλιου από τα κιτρινόμαυρα Τρίκαλα, οι παχιές φαβορίτες ξεκολλάνε και αρχίζουν να φτερουγίζουν. Ο Στέλιος σηκώνεται αρκετά εκατοστά από το έδαφος και αιωρείται σε στάση βουδιστικής προσευχής. «Κουφάλες θα σας φάμε όλους» σκέφτεται και το χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπο του. Απλό, γαλήνιο, με όλη την δύναμη του ανθρώπου μέσα.
«Εχει ακόμα και γυμναστή
Παιδί καλό με πλούσιο ιστορικό
Χαλκηδόνα, Λάρισα κι Ολυμπιακό»
Ο Λύμπε έχει μετατραπεί σε πολυβόλο. Ζει την δική του μαγική στιγμή, απομονωμένος από την κοινή εμπειρία και τα απερίγραπτα πράγματα που συμβαίνουν γύρω του και ο ίδιος έχει προκαλέσει. Ακόμα και όταν γυρνά συχνά πυκνά στο πλήθος και φωνάζει: «Δικό σας!» και δεν ακούγεται ούτε ανάσα, αυτός συνεχίζει. Στο μυαλό του το μέλλον προδιαγράφεται ευοίωνο με την βοήθεια του θεού του. «Σιγά μην δεχτώ θέση σε αυτήν την διοίκηση τσίρκο και αυτήν την ομάδα που θα διαλυθεί. Ράπερ. Τέλος. Αφού με λατρέυουν!»
«Εχει και Τσαπίδη το κείμενο αυτό
Δημοσιογράφος, μα παιδί καλό
Με καταγωγή από Κορυδαλλό
Τι θα κάνω, πώς θα πορευτώ;»
Η ανείπωτη φρίκη του τραγουδιού είχε καταφέρει να κάνει κάτι που δεν είχε παρατηρηθεί ξανά. Η ιστορία ήταν γεμάτη με περιστατικά στυλ Φατιμά όπου το συλλογικό υποσυνείδητό παραδινόταν σε κάποιο ανώτερο ον. Ήταν η πρώτη φορά που τόσο μεγάλο πλήθος ανθρώπων είχε πλησιάσει τόσο κοντά στην απελευθέρωση, πνευματική και σωματική, από τα δεσμά της καταπίεσης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτό συνέβαινε στο γήπεδο της ΑΕΚ. Ο λαός της Ένωσης ανέκαθεν αποτελούσε ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων. Η αριστερά του ποδοσφαίρου, όπως την είχε αποκαλέσει ο ρήτορας-επαναστάτης-καινοτόμος κοντός πρώην πρόεδρος της, η Ένωση ήταν έτοιμη να πραγματοποιήσει την επανάσταση όχι μόνο στο εγχώριο ποδόσφαιρο αλλά και στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό. Ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος, η μετατροπή των οπαδών σε επαναστάτες, ήθελε λίγα δευτερόλεπτα για να πραγματοποιηθεί. Η μπάρα της αναβάθμισης από φυτά σε ανθρώπους πλησίαζε το 99%…
«Σε λίγο τελειώνει όλο αυτό
Ηταν δύσκολη αυτή η αποστολή
Μ’ αρέσει σε όλους να παίζουν Εθνική
Ηρεμα, Ηρεμα…
Καταλαβαίνεις, καταλαβαίνεις…
Φόντες, Καράλιο!»
Και η στιγμή έφτασε! Ο Λύμπε ολοκλήρωσε το τραγούδι με μια πιρουέτα, έπεσε στα γόνατα, έσκυψε το κεφάλι προς τα κάτω και σήκωσε το χέρι με το μικρόφωνο προς τον ουρανό με τον δείκτη να δείχνει ψηλά. «Λυσσάξτε τώρα τσαούσες» σκέφτηκε και περίμενε την αποθέωση. Το πλήθος παρέμεινε σιωπηλό. Η μπάρα της αναβάθμισης έδειχνε 99,9%. Όλα ήταν έτοιμα να αλλάξουν. Η ανθρωπότητα δεν θα ήταν ποτέ πια η ίδια…
Και τότε στο πιο κρίσιμο χρονικό σημείο που είχε γνωρίσει ο πλανήτης, ένας άνθρωπος έκανε την διαφορά. Ένας νεαρός με μουστάκι, ανεβασμένος στο κάγκελο, δεν συμμετείχε στην αφύπνιση. Το αντίθετο μάλιστα. Δεν σταμάτησε να χοροπηδά καθ όλη την διάρκεια του τραγουδιού και δεν πήρε χαμπάρι από τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που συνέβαιναν γύρω του. Ο άνθρωπος αυτός σε λίγες μέρες επρόκειτο να απαχθεί ημιοικιοθελώς από την ελληνική κυβέρνηση και να φορέσει χακί ρούχα. Το υψηλό επίπεδο αλκοόλ στο αίμα του σε συνδυασμό με τις αμέτρητες ποσότητες χλωροφύλλης στο dna του, τον προφύλαξαν από την αφυπνιστική φρίκη του ραπαρίσματος του Λυμπερόπουλου. Βλέπετε αυτός ο τύπος δεν ήταν όποιο και όποιο φυτό. Ήταν ο Επίσημος Αναγνώστης! Και είχε μόνο ένα πράγμα στο μυαλό του…
Φώναξε με όλη τη δύναμη που είχε το μεθυσμένο σέξι κορμί του: » Γαμήστε τον πούστη τον Ολυμπιακό!». Και ξανά και ξανά. Η κραυγή αυτή ξύπνησε το πλήθος από την νιρβάνα του. Η όλη διαδικασία που είχε συμβεί τα 3 προηγούμενα λεπτά, άρχισε να διαγράφεται από τα μυαλά αστραπιαία. Η πραγματικότητα εισέβαλε ξανά στους εγκεφάλους καθώς ο Επίσημος άθελα του πάτησε το cancel στην πιο σημαντική αναβάθμιση. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα αμηχανίας η εγκεφαλική λειτουργία όλων επανήλθε στο γνώριμο 8%. Και άρχισαν να φωνάζουν όλοι μαζί: «Γαμήστε τον πούστη τον Ολυμπιακό!».
Αργότερα κανείς δεν θυμόταν τίποτα. Σαν να μην συνέβη. Μερικοί αναρωτήθηκαν: «Ρε μαλάκες, τραγούδησε ο Λύμπε? Γιατί δεν θυμάμαι τίποτα. Καλά ποιος το γαμάει τώρα αυτό…» O ίδιος ο Λύμπε τσατίστηκε τόσο που δεν ξαναμίλησε σε κανέναν για το όλο γεγονός. «Αχάριστα τομάρια» σκέφτηκε, «αν είναι δυνατόν να με χειροκροτά μόνο εκείνος ο μαλάκας. Να πάτε να γαμηθείτε. Τέρμα το τραγούδι, τέρμα το ποδόσφαιρο. Καλόγερος θα γίνω. Παλιομαλάκες…«
Filed under: Undercover Brother
Πολυαγαπημένε μου βασιλικέ.
Καταλαβαίνω την ανάγκη σου για καλό πότισμα τώρα που ήρθε η άνοιξη και θέλεις και συ να συμμετέχεις στο όργιο της φύσης. Για αυτό και τώρα είναι η στιγμή για ένα ρεπορτάζ κορυφαίου επιπέδου.
Ενθουσιασμός επικρατεί στις τάξεις του Χουντικού Πρωταθλητή. Για άλλη μια φόρα πανηγυρίζει που θα εισπράξει εκατομμύρια από την απ’ευθείας είσοδο του στο ΤΣΟΥ.ΛΟΥ. και θα δαπανήσει κάποια από αυτά για παιχτούρες, τα υπόλοιπα αγνοούνται. Την ίδια στιγμή, αλλά πολύ πίσω, οι άλλες ομάδες θα διαλύονται, θα συγχωνεύονται, θα ψαχνονται για φορολογικές ενημερώτητες και θα πέφτουν κατηγοριές γιάτι έλειπε μια φωτοτυπία και ένα κωλόχαρτο από τις τουαλέτες. Έτσι λοιπόν κάθε χρόνο ο γαύρος έχει τιμές τσιπούρας και οι άλλοι αθερίνας. Οι πανηγυρισμοί είναι όχι μόνο για το φέτινο αλλά και για της επόμενης χρονιάς, και συ τρώγε το μαρουλάκι σου και βρες λόγους να παρακολουθείς, να ασχολήσε με την Super League(?) και με το ποιός θα καταλάβει την δεύτερη θέση!Ουαοοοοο……………
Φέτος όμως είχαμε κάτι διαφορετικό! Μία ιστορική στιγμή, την οποιά απαθανάτησε και ο φωτογραφικός φακός!
Φαντάζομαι ότι μετά από μια χρονιά όλο ένταση, πόνο και ιδρώτα όταν κατακτάτας το πρωτάθλημα είναι μια στιγμή ανακούφισης! Επικρατεί κέφι, οι παίκτες χορεύουν, αγκαλιάζονται, τρίβονται μεταξύ τους, τραγουδούν, γυρίζει και κανένα ξύδι, που σε βαράει κατακούτελα μετά από σωματική άσκηση. Τότε είναι και η μεγάλη ευκαιρία να δεις τι κρύβεται πίσω από την μάσκα του επαγγέλματία ποδοσφαιριστή!
O Άμπντουν μας χάρισε την πόζα του αιώνα! Ήρεμος πλέον χαλαρώνει και απολαμβάνει την δόξα του πρωταθλητή!
Μια φωτογραφία αξίζει όσα χίλια πρωταθλήματα!
Παρατηρήστε την γαλήνη στα μάτια του! Το κορμί του ελεύθερο, σπάει λίγο την μέση, γέρνει στο πλάι, λυγίζει το κεφάλι στην αντίθετη κατεύθυνση σαν να περιμένει να του ψιθυρίσει κάποιος τρυφερά: ’’Eίσαι και ο πρώτος αγορίνα μου’’. Άκουμπάει απαλά ένα μαύρο γκλομπ-ρόπαλο-δονητή στο μάγουλο του σαν να περιμένει ένα χαδί από κάποιον. Μάταια. Για το αστυνομικό πηλίκιο κάποιοι ψυχίατροι ίσως υποστήριζαν την άποψη ότι έκφραζει μια σχέση εξουσίας που θα θελε να έχει στην σεξουαλική του ζωή με ένα άτομο αυταρχικό, πρόθυμο να τον βάζει στην θέση του όποτε παρεκτρέπεται και είναι κακό παιδί ή απλά να βάζει κάποια πράγματα ακόμα και εκεί που δεν είναι η θέση τους!
Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί και οι θεωριές συνουσίας επαληθεύονται και από μια έγκυρη πηγή μέσα από τα αποδυτήρια τα αφτί της οποίας πήρε ένα όνομα. The Blue Oyster Bar.
Μετά από έρευνα ανακάλυψα ότι επρόκειτω για ένα γκέι-μπαρ στην Τρούμπα η οποία τώρα ξαναζεί ένδοξες μέρες με την επιστροφή του 6ου Στόλου.
Η περιοχή ξανάζει την χρυσή εποχή με τις χρυσές δουλειές. Μια περίοδος που ενέπνευσε από σκηνοθέτες, ζωγράφους, απανταχού γκαβλωμένους μέχρι και τους Βάζελους στην σύνθεση του αριστουργηματικού συνθήματος: Λαός του κώλου απόγονοι του Στόλου. Που ξέρετε? Κάποιο ναυτάκι τότε ίσως είναι καπετάνιος τώρα σε κανένα πλοίο και κάποιος άλλος είναι γαύρος.
Ταυτόχρονα όμως οι καιροί έχουν αλλάξει και η Τρούμπα προσαρμόστηκε. Έχουν ανοίξει και πολλά γκέι μπαρ διότι ως γνωστόν μια γυναίκα αποτελεί εμπόδιο ανάμεσα σε δύο πεζοναύτες. Εξού λοιπόν και το The Blue Oyster Bar, του οποίου η ονομασία μας έρχεται εμπενευσμένη από την Μεγάλη Των Μπάτσων Σχολή.
Εκεί λοιπόν θα ακολουθήσει τρέλο πισωγλέντι, μετά από τον επίσημο εορτασμό στα μπουζούκια, αναγνωρισμένο πλέον και από την Εκκλησία αρκει να μην πέφτει με το Πάσχα. Θα έχει αφιέρωμα στους Village People και θα πέφτουν κορμιά. Κάποια απλά ναυτάκια θα έχουν την τύχη να βιώσουν ένα lap dance με περγαμηνές και τίτλους.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αμπντούν μας χάρισε κάτι παραπάνω. Μια εικόνα η οποία πλέον θα είναι ταυτόσημη με την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον ολυμπιακό. Τόσα χρόνια στο άκουσμα αυτής της φράσης ποια εικόνα ερχόταν στον μυαλό σου αγαπημένο φυτό? Από δω και μπρος όμως υπάρχει ο Αμπντουν!
FYTOSPORT: Η ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 